The mind is its own place and in itself, can make a Heaven of Hell, a Hell of Heaven.
Paradise Lost, John Milton

3 Ekim 2010 Pazar

GÜN 28

Gerçekten evimi çok özledim. Yani İstanbul’u demek istemiyorum, onu zaten çok özledim de, buradaki evimi yani. Bu geçici eve, iş olmasın diye az eşya taşımıştım, sıkıldım göçebe gibi yaşamaktan. Hep aynı kıyafetler, tabak bardak sınırlı. Bir de eski evim üst katta, manzarası daha güzel, ev daha yeni, buradaki gibi böcek olmuyo neredeyse hiç.Gerçekten böcek olayı çok önemli bir kriter benim için. Burası alt kat olduğu ve biraz daha orman olduğu için her gün böcek öldürüyorum burada. Zaten korkuyorum böceklerden, böyle olunca gittikçe daha çok paranoyaklaşmaya başladım. Gerçekten, artık dönmek istiyorum. Bugün uğradım ne durumda diye fıskiyeleri takmışlar ama sanırım dışarıdan görünmesin diye asma tavan yapacaklar. Onun dışında ne işleri kaldı bilmiyorum. 4 hafta oldu, artık taşınmak istiyorum. Bir de bugün uğradığımda bir baktım ışık açık kalmış. Yarın hemen mail yazıyorum, elektrik faturası fazla gelirse çatır çatır alıcam, zaten yeterince huzursuzluk yarattılar. Umarım fall break’e kadar biter. Ben de haftaya bugün evimde olurum.
Bütün hafta sonu ders çalıştım. Dün 760, bugün 505. Ama yeterli olmadı ya. Tabi birazcık da darlandım iki gün başka bir şey yapmayınca. Ya su 3 gün hemen geçse, ama güzel geçse. Ya artık o kadar sınava girdikten sonra baya uzman olmuş olmam gerekmiyor mu? Yani artık stres yapmamalıyım bence. Yani gerçekten kaba bir hesapla şu anda 600ü aşkın sınava girmiş olmam lazım. Bu konuda bilirkişi olabilirm yani. Neyse sonuçta bunlar da bitecek üç gün sonra, fall breakte de bir sürü işim var ama en azından şu baba sınavların stresi gitmiş olacak. Tamam şimdi son bir gayret, bugün 505i bitirebilirsem, hafta içine sadece soru çözmelerim kalacak. Hadi bakalım!!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder